Toyota Hilux T1 – klasa mistrzowska

Najlepsza w Polsce i jedna z najlepszych na świecie – Toyota Hilux T1 to wyczynowa rajdówka cross-country, której nie trzeba reklamować, bowiem wyniki osiągane przez Giniela De Villiersa w Dakarze (dwukrotnie 2. i dwukrotnie 3. miejsce) czy Pawła Molgo w RMPST (tytuł mistrzowski w roku 2015) świadczą same za siebie. Jakie sekrety skrywa konstrukcja auta, który narodził się w dalekiej Republice Południowej Afryki? 

Po raz pierwszy sportowych Hiluxach usłyszeliśmy w roku 2011 – nowy samochód miał zastąpić Nissana Navarę T1, który w Dakarze 2011 nie był już w stanie nawiązać walki z nowoczesnymi, zbudowanymi na przestrzennych ramach VW Race Touaregami czy BMW X-Raid. 

Projekt auta opracował Glyn Hall, szef południowoafrykańskiego zespołu Toyota Motorsport, który poświęcił ponad rok czasu na przygotowanie rajdówki na światowym poziomie. Pod maskę auta trafiła aluminiowa jednostka 1UR-FSE 4.6 V8 o mocy 350 KM skonfigurowana z 6-biegową skrzynią Sadev. Auto zostało wyposażone w amortyzatory Reiger (250 mm skoku z przodu, 300 mm z tyłu). Prześwit wynosił 300 mm, a masa całkowita 1937 kg.

W trakcie 2011 roku zbudowano 3 prototypowe egzemplarze Hiluxa T1, które trafiły w ręce „odkupionego” z teamu Volkswagena Giniela De Villiersa, Duncana Vosa oraz Orlando Terranovy.   

W swym dakarowym debiucie w roku 2012 Toyoty Hilux wypadły nadspodziewanie dobrze. Giniel de Villiers wywalczył miejsce na podium (3.), Lucio Alvarez (startujący europejską wersją Hiluxa przygotowaną przez belgijską stajnię Overdrive) uplasował się na miejscu 5., a Duncan Vos ? na 10. Nic dziwnego, że oczy całego rajdowego świata zwróciły się w stronę RPA, gdzie auta zostały zbudowane. 

Po udanym sprawdzianie Glyn Hall zaordynował kolejne modyfikacje w rajdówce, która okazała się najgroźniejszym konkurentem MINI All4 Racing. Samochód miał zostać odchudzony o 75 kilogramów, a elementy układu napędowego postanowiono dodatkowo wzmocnić. Najważniejszym celem było poprawienie zachowania pojazdu podczas jazdy po wydmach, na których zwykle rozstrzygały się losy zwycięstwa w Dakarze. Inżynierom Toyoty udało się podnieść moment obrotowy, dzięki czemu auto zaczęło lepiej radzić sobie w piasku. Zmianie uległa również konstrukcja tylnego zawieszenia.  

Na Dakar 2013 oddział Toyoty w RPA zbudował dwa Hiluxy dla Giniela De Villiersa i Duncana Vosa, i dostarczył części dla czterech kolejnych rajdówek, które powstały w Overdrive. Zwycięstwo w rajdzie odniósł Stephane Peterhansel w MINI, ale De Villiers zameldował się na znakomitym 2. miejscu. 

Pomimo dobrego rezultatu kierowca z RPA na mecie rajdu był niepocieszony: – Trudno mi było nawiązać rywalizację z MINI – mówił. – Nie wygrałem  żadnego oesu, co pokazuje, że brakowało nam szybkości. 

W roku 2013, a więc w okresie przygotowawczym do Dakaru 2014, Glyn Hall zarządził kompleksową przebudowę auta i całą serię jazd testowych. W tym czasie zmodyfikowano ramę, uzyskując tym samym niżej położony środek ciężkości, a pod maską auta zaimplantowano 5-litrowy, aluminiowy silnik z Lexusa IS-F – jednostkę oznaczoną symbolem 2UR-GSE o mocy 422 KM, której moment obrotowy wynosił ponad 500 Nm. Ponadto w kabinie zaczęła pracować klimatyzacja, o którą upominał się De Villiers. 

Nieudany początek edycji 2014, spowodowany awarią układu wspomagania, stanął De Villiersowi na drodze do walki o zwycięstwo – tym razem musiał zadowolić się miejscem czwartym, wygrywając na osłodę ostatni etap. Warto odnotować, że w Dakarze 2014 za kierownicami Hiluxów zasiedli dwaj kierowcy z Polski: Marek Dąbrowski zajął 7. lokatę, a Adam Małysz był 13.

Na Dakar 2015 Glyn Hall wraz ze swoim zespołem inżynierów przygotował 3. generację Hiluxa T1, który był ewolucją poprzedniej wersji rajdówki. Jedną z nowości była relokacja kół zapasowych (w sumie ważących 120 kg) umieszczonych dotąd z tyłu auta, które mocno ograniczyły jego manewrowość. Jedno z kół zamontowano pod podwoziem, a dwa pozostałe po bokach kabiny, obniżając przy tym środek ciężkości pojazdu. Team skorzystał ponadto na nowych zapisach w regulaminie rajdu, który zezwolił na zmniejszenie wagi auta o 60 kg (do 1877,5 kg), przy jednoczesnym zwiększeniu o 1 mm zwężki w układzie dolotowym. Dodatkowym atutem było zastąpienie sztywnej osi napędowej z tyłu niezależnym zawieszeniem. 

Dakar 2015 znów okazał się dla zespołu Toyoty sukcesem. Giniel De Villiers uplasował się na 2. miejscu, przegrywając tylko z MINI Nassera Al-Attiyaha. 6. i 7. lokatę zajęli kierowcy Overdrive: Christian Lavielle i Bernhard Ten Brinke. Marek Dąbrowski jadący tym razem bez Jacka  Czachora zameldował się na miejscu 23.

Przed tegoroczną edycję Dakaru Hilux T1 ponownie przeszedł ewolucję, która nie ograniczyła się tylko do zmiany wyglądu zewnętrznego. W aucie zamontowany został nowy silnik i napęd, poprawiono w nim zawieszenie oraz układ elektroniczny. W budowie nadwozia wykorzystano panele z ultralekkich kompozytów, co obniżyło wagę pojazdu.

Nowym sercem rajdówki stał się silnik V8 z Lexusa RC-F dysponujący – pomimo założonej zwężki – mocą 382 KM i momentem obrotowym ponad 600 Nm (dostępnym już od 2000 obr./min.), co miało stanowić ogromny atut Toyoty w walce z wysokimi wydmami (których na trasie niestety brakowało). Auto korzystało z nowej skrzyni biegów, większego, a zarazem lżejszego centralnego mechanizmu różnicowego i zmodernizowanego zawieszenia.

W Dakarze 2016 Toyota znów uplasowała się na podium – Giniel De Villiers dotarł do mety na 3. pozycji, przegrywając tylko z Peterhanselem w Peugeocie i Al-Attiyahem w MINI. Pozostali kierowcy Hiluxów również zaprezentowali się z wyśmienitej strony – Leeroy Poulter był 5., Vladimir Vasilyev – 8., a Yazeed Al-Rajhi – 11. Marek Dąbrowski i Jacek Czachor odrobili dużą część straty, którą spowodowała awaria ich auta na IV etapie, awansując z 97. miejsca w generalce na 28.

Glyn Hall zapewne już pracuje nad kolejną, 5. ewolucją Hiluxa, która zadebiutuje w Dakarze 2017…

NAC RALLY TEAM oferuje DO SPRZEDANIA:

Toyota Hilux T1 (Overdrive Racing/Hallspeed) – rok produkcji 2013

Silnik Toyota V8 5.0 l

Moc: 350+ KM na zwężce FIA 

Moment: 560 Nm na zwężce FIA

Skrzynia SADEV 6-biegowa sekwencyjna kłowa

Sprzęgło: dwutarczowe AP Racing

Dyfry: Overdrive/Hallspeed

Konstrukcja: rurowa

Nadwozie: Overdrive/Hallspeed

Hamulce: AP Racing 6-tłoczkowe przód i tył

Amortyzatory: Reiger Racing, 2 na koło

Przednie zawieszenie: niezależne 250 mm skoku

Tylny most: sztywny 300 mm skoku

Zbiornik paliwa: 500 litrów Premium fuel systems (FIA)

Felgi: EVO CORSE, opony Michelin (BFGoodrich).

Samochód został zbudowany w 2013 roku przez Overdrive Racing/Hallspeed i posiada złoty paszport FIA (T1). Posiada system podnoszenia, hydrauliczny hamulec ręczny i system osłon kewlarowo-aluminiowych (podwozie).

Za kierownicą Hiluxa w roku 2015 Paweł Molgo i Janusz Jandrowicz zwyciężyli mistrzostwa Polski RMPST w 2015 roku. Po sezonie samochód przeszedł duży serwis z wymianą sprzęgła i koła zamachowego. Przegląd skrzyni był zrobiony 500 km temu, a od tego czasu Hilux przejechał tylko jeden rajd. Rajdówka w pełni gotowa do sezonu. W pakiecie spory zapas części zamiennych, felg i opon.

Kontakt: domator@rally4x4.pl